Be With Him

“Kanina pa ako nakatok ha!”

Inirapan ko siya at bahagya’ng ngumuso upang ma-itago ang pagka-ilang at pamumula ng aking mukha.

” I’m sorry, may nirereview ako’ng case naka-earphone ako, I’m sorry ” he brushed his hair up using his fingers before staring at me “you should’ve texted me ”

My brows automatically knitted at ramdam ko rin ang mabilis na pag-init ng aking bunbunan.

“How?” I plastered a plastic smile “tell ne fucking how, e nasa iyo ang cellphone ko?! ”

He laughed mockingly before throwing me a sarcastic look.

“You have my phone neither, nag-reklamo ba ako? ” He rolled his eyes and closed the door in front of my face.

“Ugh!” I frustratedly stump my feet on the ground and groaned painfully “Pinagdadasal ko na sana madapa ka’ng letche ka”I murmured.

Dumiretso ako sa couch kaharap ng TV, binuksan ito at nakahalukipkip na nanood ng random tv shows, and again 10 minutes have passed tsaka lamang bumaba si Adam.

He’s now looking fresh with his black sando and isang jersey shorts, mayroon siyang hawak na kumpol ng papel at laptop, workaholic.

“I’ll be working here” inginuso niya ang isang mini table sa bandang pintuan ng kusina, I just rolled my eyes.

“Hindi ka ba muna kakain?” I asked almost a whispered dahil sa hiyang nararamdaman ko, bakit ako mahihiya? eh masarap naman naman ako mag-luto.

“I have too many important things on my plate right now, I’m not hungry” he said sternly, his eyes is not leaving his laptop and papers, salitan napaka-bilis umikot ng mata niya.

“K-kahit onti?” I bit my lower lips when I felt myself trembled, mabilis naman siyang nag-angat ng tingin sa’kin. Naka-kunot ang kaniyang noo na para ba’ng masyado ko na siyang naiistorbo, I sighed.

“Okay fine! Hindi ka na iistorbohin!” Naka-simangot ako’ng humarap sa tv at hindi na siya pinansin kahit rinig ko ang kaniyang buntong-hininga at ramdam ko rin ang kaniyang titig.

Ilang minuto ang lumipas na tanging tunog lamang ng tv at tunog ng kaniyang pagpindot sa kaniyang laptop na talaga namang napaka-ingay.

“Stop that!” I hissed and looked at him frustratingly.

Dahan dahan siyang napa-tigil sa pagtitipa at inosenteng tumingin sa ‘kin, unti-unti siyang lumingon sa kaniyang mag-kabilang gilid bago lumingon sa akin at itinuro ang sarili.

“A-ako?” marahan din ang kaniyang pag-tatanong, lahat ng kilos niya ay marahan na nakapagdagdag ng init ng ulo ko, nang-iinis ba siya?!

“Yes! Will you f-cking stop that!?!” iritable ko’ng itinuro ang kaniyang laptop at marahas na lumapit sa kaniya, dahil naka-upo siya at bahagya siyang naka-tingala ng lapitan ko siya, ngunit sadyang siya ay matangkad dahilan kung bakit nag-pantay ang kaniyang mukha sa aking dibdib.

“W-what? What did my laptop did to you?” he asked still calmly but amusement were visible in his eyes.

“Ang ingay ingay ng laptop mo! and that!” I irritatedly point his face ” Will you stop mocking me?! Kunyare ka pa’ng inosente! Letche ka!”

His brows rose up and his lips rose a bit.

” Am I mocking you? In what way, Reu?” he tried to held my wrists but I distanced my self, mariin na lamang ako’ng napa-pikit bago pa-martsang umalis.

Ngunit hindi pa man ako nakaka-alis ay mabilis niya ako’ng hinila dahilan kung bakit napa-upo ako sa kaniyang kandungan.

My eyes widened when his arms snake around my waist possessively, he hug me from behind while I’m awkwardly sitting on his lap.

“Baby…”

I can feel my face heated up when he blow a hot breath on my neck, para’ng isang bulang mabilis na naglaho ang aking galit dahil sa simpleng lambing niya.

Lambing?! where the f-ck did it came from?!

“Why is my baby mad? Hmm?” his voice sounds so smooth na pwede nang ipang-hele sa isang batang sanggol.

ramdam ko ang paglalaro ng kaniyang palad sa aking bewang habang ang kabila naman ay naglalaro sa aking panga.

“Baby… Love, why are you mad?”

Nakaramdam ako ng inis sa aking sarili ng maramdaman ko ang pamumuo ng luha sa aking mata, ano bang kinakagalit ko?!

“What is it, Love? tell me so we can fix this…”

para’ng gripo’ng mabilis na tumulo ang aking luha at mayroon pang maliit na hikbi ang kumawala sa aking bibig.

“hey, are you crying? Fuck… baby please talk”

para’ng isang manika niya ako’ng binuhat paharap sa kaniya at pilit na sinisilip ang aking mukha, I straddle his waist and rested my face on his chest.

“A-ang epal mo..” hindi ko alam kung saan nanggagaling ang arte ng aking boses ” h-hindi ka kumain, I cooked for you!” atungal ko na tila isang kahabag-habag na bata.

“Shh.. stop crying, I’ll eat na” he softly caressed my hair and it felt like a magic dahil dahan-dahang pag-alis ng mabigat na harang sa aking dibdib.

“M-meron pa..” I bit my lower lips trying to stop myself from talking but I just can’t “you’re not giving me any attention! It’s been a year but you’re acting like you didn’t miss me!”

” Did you forgot what I told you earlier? Sa shop mo? ”

I felt my body froze and the same time my face heated.

” Baby… I’m giving you time.. be mine again..”

mabilis ako’ng nakaramdam ng pinag-halong inis at kilig, kilig dahil gusto niya ako, inis dahil gusto niya ako– effortless.

Biglang para’ng dahan dahan lumabas ang sungay na aking itinatago ng maka-isip ng katarantaduhan.

“Gusto mo ako?” I faced him while bitting my lips sensually.

“Yes..” ika niya sa isang namamaos na boses, pinakatitigan niya ang aking mata at dahan-dahang bumaba ito sa aking labi, I saw how his Adam’s apple move upside down.

Oh, Asunscion, still weak ‘e?

“Why are you looking at my lips?” I asked like a good innocent girl talking to his daddy, he looked at my eyes, ngayon ay malamlam na ito at madilim na tila ba isang lion na nag-aantay sunggaban ang kaniyang kakainin. “I don’t kiss, unless you’re my boyfriend, Adam..”

dahan-dahan ko’ng pinadausdos ang aking palad mula sa kaniyang panga patungo sa kaniyang leeg at nagtigil lamang sa kaniyang matipunong dibdib.

“What are you doing?” tanong niya sa isang maaligasgas na boses, mariin niyang hinawakan ang aking kamay na nasa kaniyang dibdib at marahang pumipisil doon.

“W-wala ako’ng ibang ginagawa…” hindi ko alam ngunit ang mga lumalabas na tinig sa ‘king labi ay napaka-lambot, masarap sa tenga, malayong-malayo sa ‘king tunay na boses.Material © of NôvelDrama.Org.

“Stop it–Damn!” he held my nape tightly pulling me until our lips met, his kisses were rough until it become soft and tender, but before he can even kiss me deeply, mabilis ‘ko siyang tinulak at tumayo, leaving him dumbfounded.

“I’m sorry, but..”marahan ko’ng pinunasan ang aking labi gamit ng aking hinlalaki bago ngumisi sa kaniya.

“Friends don’t kiss like that.”