Be With Him

CHAPTER 15



Tulala ako sa harapan ng salamin dito sa kwarto ko.

Every second na titingin ako sa sarili ko ay naa-alala ko lang yung scene kanina. Shit naman.

W-what?” Tulala’ng tanong ko

H-hinalikan niya ba talaga ako?

“N-no, I’m sorry” his eyes widened, tinitigan niya ako habang naka-kunot ang noo “I’m not sorry for kissing you, I’m sorry for not informing you”

I was about to speak when he suddenly hugged me

“What did you do to me, Baby?” he whispered behind my ears.

I slowly slap my self, wake up self!

I inhaled a deep breath and continue washing my face

Ahhh! Jusko naman! Halik lang ‘yon okay?! Pero shit naman! First Kiss ‘yon huhu

After wearing my paired PJ MASK pajama pinilit ko ang sarili kong matulog pero nagre-replay lang ng nagre-replay sa utak ko ang nangyari kanina.

Lord, gimme’ peace, please?

“You look like you want to eat my brain, Zombie?” Salubong na tanong ni Zhack pagka-baba ko sa kusina

I glared at him “Shut up” I rolled my eyes.

Dumiretso ako sa bathroom at tinignan ang sarili ko sa salamin.

Ang maikli at diretso kong buhok ay sobrang buhag-hag na, ang eyebags ko na may eyebags pa sa loob, at ang nanunuyo kong labi

Lahat ito ay kasalanan ng halik ni Adam, napaka-sama ng ugali huhu

Nagbabad ako ng trenta minutos sa bath tub bago napag-desisyunan na umahon.

Alas nuebe ang pasok namin, kaya may isang oras pa ako bago pumasok.

Nagsuot ako ng simpleng jeans at plain gray t-shirt at puting rubber shoes bago ko sinukbit sa likuran ko ang itim kong back pack

“Pa, alis na ako” hinalikan ko siya sa pisngiMaterial © of NôvelDrama.Org.

“Maaga pa, Anak” kunot noong sambit ni Papa matapos ibaba ang binabasang dyaryo.

“May dadaanan lang ho” he nodded

Pumunta ako sa garahe kung saan naka-parada ang motor ko

“Dadalhin mo?” Tanong ni Zhack na syang naglilinis ng sarili niyang sasakyan, I nod

“Wala ka pasok?” I asked him but he just shrugged, baka nga wala.

Dumaan ako kay Aling kusing ngunit sarado ito kaya wala akong nagawa kun’di ang dumiretso at pumasok sa sementeryo ng walang dalang bulaklak

“Hi Dada” ngumiti ako bago umupo sa tabi.

Santi Antonio Peralta Sr.

I stared at his grave for a minute.

“Happy birthday, Dada” hinaplos ko ang kanyang lapida at mapait na ngumiti “Ako nalang ata nakaka-alala ng birthday mo, Da” my smile faded when I saw a melted candle beside his grave, kinapa ko Ito, mainit-init pa ibig sabihin kaka-upos lamang nito.

Nilibot ko ang paningin ko sa loob ng sementeryo nagba-baka sakali’ng naandito pa ang nagmamay ari ng kandila ngunit walang kahit sino.

“Whoever you are, thankyou for remembering my Grandpas birthday”I whispered.

Nagtagal ako d’on ng halos isang oras bago pumasok sa school.

Dahil sa bilis ng pagmamaneho ko ay may sampung minuto pang sobra bago ang oras ng klase kaya tumambay muna ako sa harapan ng classroom

“Bro” my eyes widened when a Kino aproached me

“Oh? you okay?” I asked him but he just shrugged

“Do I look like one?” I zip my mouth fighting the argue to asked further. “Si Adam oh” tinuro niya ang ilang mga benches sa malapit and there I saw Adam reading some books

“Hey” tawag ko matapos lumapit “What are you reading?”

“Reviewing.” He said, why is he so cold?

“Ah? Did I do something?” I asked but he blew some breathed

“Okay, Izha let’s meet later, go to your class” sabi niya matapos isara ang libro ngunit hindi ako tumayo

“Eh? Why?” Tanong ko pa-tungkol kung bakit kailangan namin magkita mamaya

“Oh fucking god” he whispered while massaging his forehead “Izha..” he stared at me, he looked confused

“What?” I asked, confused too.

“Can I court you?”

A moment of silence.

1….

2….

3….

“H-h-ha??” Halos mabulunan sa sariling laway na tanong ko

“Fucking hell” he said loudly while still staring at me “L-lets j-just talk later, I’ll fetch you”

Lutang akong pumasok sa classroom namin at naupo sa tabi ni Kino

“Anong nangyari?” He asked looking so concerned but my brain is too busy functioning what Adam said to me.

Hanggang sa dumating ang prof namin ay tulala pa’rin ako.

Hours passed it’s time to go home pero parang kusang dumi-dikit ang pwetan ko sa upuan para hindi makita si Adam

But Adam being himself, is now standing infront of me

“Wala kang balak lumabas? ikaw nalang naandito” doon lamang ako natauhan at nakita sa labas ng classroom sila Kino na naka-kunot ang noo habang nakatingin sa’ken, pakshet naman oh.

“Hey!” Sigaw ni Kino kaya napa-kunot ang aking noo doon ko lamang napagtanto na hinihila na pala ako ni Adam “Where are you taking her?! Hindi porke kaibigan kita kakaladkarin mo ‘yan!” He looked so angry and confused at the same time.

“I’m taking my girlfriend away, right babe?”

too late, but I felt myself nodded, Fucking marupok self.


Tip: You can use left, right, A and D keyboard keys to browse between chapters.